Na het overlijden van Johanna Prins de echtgenote van Nicolaas Pannekoek gaat het wat minder met het bedrijf, wat resulteert in een veiling van de papiermolens in 1858 ze worden echter niet verkocht in deze veiling. Wel vind er een ontbinding van de vennootschap plaats hetgeen te lezen is in de Nederlands staatscourant.
Bij scheiding wordt de molen verkregen door een neef van de gebroeders Pannekoek, Theodorus Pannekoek, zoon van Stephanus Johannes en Kaatje Prins.
De Fortuyn was toen voorzien van vier wrijfbakken, een tapperij, zeven persen, vier kuipen, een grote koperen ketel en een ijzeren glansmachine. Bij de molen behoorde ook het huis en acht arbeiderswoningen, twee brandstofschuren en een gemetselde filtreerbak.
De Fortuyn riemverpakking
Theodorus had weinig succes met zijn molen, die hij al in1868 verkocht aan zijn neef Nuey Pannekoek, die kort tevoren zijn windpapiermolen ‘de Pannekoek’ had verkocht.
Bron:
De Papiermolens in de provincie Gelderland. H.Voorn 1985
Genealogie site van Jeroen en Gerdien Nikkels.
Archieven CODA Apeldoorn